آری دلم یخ زد
از بس بی مرامی و نفاق و دشمنی دیدم
دلم لک زد برای دوستی سرزندگی
بیداری بی غمی شادي
نمی دانم چرا انسان نمی فهمد
که این دم را باز دم هستی
و این کاشت را برداشت
نمی فهمم چرا انسان نمی داند
که عمرش آنی کمتر از آنی است
از این کوته سفر دلگیر و غمگینم
رهی بس ناجوانمردانه ناهموار و
در این راه حرامی تا دلت خواهد فراوان است
شباهنگام می پیچم به خود از سوز
از سرمای نیرنگ و کلک یخ بسته ام هر روز
سلامم را کسی پاسخ نمی گوید
مسيحای ترانه ناجوانمرد است
در این گرمای تابستان
هوا بس ناجوانمردانه سرد است
۱ نظر:
بله خیلی هم سرده...
نمی دونستم وبلاگ دارین از این به بعد سر می زنم
ارسال یک نظر